The Turkic Languages and Peoples, An Introduction to Turkic Studies - Ural-altaische Bibliothek

Цитата:
Karl H. Menges wrote THE TURKIC LANGUAGES AND PEOPLES: An Introduction to Turkic Studies in 1962, drawing on his long experience in the field. It was finally published in 1968 and long served as the only substantial overview of the Turkic languages. Menges begins with a history of the Turkic migrations, tracking how this once marginal people swept over large portions of Europe and Asia. He then describes the branches of the Turkic language family, their phonology and morphology, and how the evolved from Proto-Turkic. There are also chapters on the myriad writing systems used by the Turkic peoples, and the lexical compositions of the Turkic languages.

Раскрыть

Unfortunately, the work suffers from a number of drawbacks and proves a very frustrating introduction. Even though English had already had a standard nomenclature for the Turkic languages and peoples by the beginning of the 1960s, Menges uses an idiosyncratic system with e.g. "Tavas" (plus a host of diacritics) for "Chuvash" and U-j-gamma-u-r for "Uighur". Coupled with the unideal typesetting that tries to jam as much as possible onto the page, the result as a whole is unpleasant to read. Another drawback is Menges' insistence on a genetic relationship between the "Altaic" languages, which was in vogue half a century ago but is now increasingly untenable. His suggestion that these Altaic languages are in turn related to the Uralic languages will meet disagreement for nearly all Uralicists.

Menges' book is useful to those with some prior acquaintance with the Turkic language family, especially for its abundant data on Turkic words in Chinese sources. However, a better first book on this language family is Routledge's The Turkic Languages, which thankfully is now out in paperback. Would that some bright young Turkicist take up Menges work for revision.

Цитата:
Türk halkları ve dilleri üzerine giriş niteliği taşıyan çalışma, 1962'de sipariş edilmiş, 1964'te tamamlanmış, 1968'de de basılmıştır. Elimizdeki baskısı ise gözden geçirilmiş ikinci baskı. İlk baskının tanıtımını kimi düzelti önerileriyle birlikte 1972'de T. Tekin yapmıştır (Finnisch-Ugrische Forschungen, 39 (1972): 351-365). Ben burada sadece ikinci baskının
farklaımadeğinmekleyetineceğim.

Раскрыть

Gerçekte kitap, yeniden dizilip genişletilmemiş, tersine yeni baskının
başına yazarın eklemeleri ve düzeltileri girmiş. 1-248. sayfalar arasında
kalan kısım önceki baskının tıpkıbasımı niteliğinde. Yazar, yayınevi
kendisine kitabının tıpkıçekimli yeni bir baskısını önerdiğinde, Türkolojinin
son 20-30,yıllık bir dönemini, gelişmeleri gözönünde bulundurarak ilk önce
bu baskıya yanaşmak istememiş, ancak genişletilmiş yeni bir baskının da
zaman alacak .olmasından dolayı 112 maddelik (15 sayfa) eklemeyle
yetinmiş. Bu .eklemelerde ilgili maddelee ait değişen görüşlerine, yeni
kaynaklara yer vermiş. Eski kaynaklar arasında ise Türkçe yayınların oranca
azlığı yeni eklemeler bölümünde ise hiç olmayışı dikkat çekiyor. Birbaşka
eksiklik de genel başvuru kaynaklarına yeni bir ek olarak Fundamenta
verilirken (s. xxi, § 55), Handbuch der Orientalistik, Fünfter Band, Erster
Abschnitt, Turkologie (1. baskı 1963, genişletilmiş 2. baskı 1982), öteki
eksik önemli temel (yeni) kaynaklar arasında sırasıyla A Grammar of
Orkhon Turkic, An Etymological Dictionary of Pre-Thirteenth-Century
Turkish, Compendium ofthe Turkic Dialects, Old Turkic Word Formation
adlı kitapları sayabiliriz.
Yazar, yeni baskının önsöz bölümünde, özellikle R. A. Miller'ın Japonca
ve Öteki Altay Dilleri başlıklı çalışmasıyla yeni bir açı kazanan Altay dilleri
kuramına, konusuna değiniyor. 1990'lı yıllarda başlayan, özellikle de eski
SSCB sınırları içerisinde halen Türk halklarını, dillerini yakından ilgilen-
diren politik değişimlere değinir.

Поделитесь записью в соцсетях с помощью кнопок: